1 czerwca 2020 roku weszło w życie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 maja 2020 r. w sprawie kas rejestrujących mających postać oprogramowania (Dz.U. poz. 957). Rozporządzenie to określa „warunki techniczne” dla kas wirtualnych.
Kasy te muszą przejść procedurę homologacji w Głównym Urzędzie Miar – jest to warunek dopuszczenia ich do obrotu i możliwości ich stosowania przez podatników. Kasy wirtualne mogą być instalowane właściwie na dowolnym urządzeniu (smartfonie, tablecie, komputerze, urządzeniu dedykowanym) ale muszą być odpowiednio zabezpieczone. Użytkownik kasy musi posiadać urządzenie drukujące paragony fiskalne. To producent decyduje na jakim urządzeniu będzie mogła dana kasa wirtualna być instalowana i z jakim urządzeniem drukującym współpracować a GUM sprawdza jej poprawną pracę na tym urządzeniu. Rozporządzenie nakłada bardzo dużą odpowiedzialność na podatnika stosującego kasę wirtualną: odpowiedzialność za poprawność instalacji, fiskalizacji, integralność i bezpieczeństwo przechowywania gromadzonych danych, ich przekazywania do CRK, zapewnienie łączności, zabezpieczenie przed ingerencją innego oprogramowania lub osób w dane kasy itp. Rozporządzenie nie przewiduje pojęcia „serwisu” i „serwisanta” dla kas wirtualnych – użytkownik jest zdany sam na siebie. Jakakolwiek niezgodność danych w programie kasy wirtualnej oraz zgromadzonej bazie wystawionych paragonów spowoduje blokadę kasy, konieczność jej wyrejestrowania w Urzędzie Skarbowym i nabycia nowej kasy. Kasy wirtualne nie będą powszechnie dopuszczone do stosowania przez wszystkich podatników. Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 maja 2020 r. w sprawie grup podatników lub rodzajów czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas rejestrujących mających postać oprogramowania określa grupy podatników, które fakultatywnie będą mogły (zamiast kas sprzętowych) używać kas wirtualnych. Są to: usługi transportowe, usługi hotelarskie, zakwaterowanie, gastronomia oraz sprzedaż węgla.